Wanneer partners hebben besloten dat zij van elkaar willen gaan scheiden, dan kan het zijn dat er alimentatie dient te worden betaald. Voor ouders geldt dat zij gezamenlijk moeten bijdragen in de kosten van verzorging en opvoeding van hun kind(eren), waardoor het na het uiteengaan zo kan zijn dat één van de ouders kinderalimentatie moet betalen aan de andere ouder.
Kinderalimentatie
Ouders zijn wettelijk verplicht om bij te dragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van hun kind(eren). Kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van de inkomensgegevens van de ouders ten tijde van het huwelijk, geregistreerd partnerschap of de samenleving, maar ook op basis van de behoefte van het kind (gebaseerd op de zogenaamde tremanormen) én de draagkracht van de ouders. Het berekenen van kinderalimentatie is maatwerk, waarbij er met diverse omstandigheden rekening wordt gehouden. Niet alleen het inkomen en de woonlasten van ouders kunnen van invloed zijn, ook bijzondere uitgaven voor het kind én de zorgverdeling kan invloed hebben op de hoogte van de te betalen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding. Zo is het een misvatting dat bij een co-ouderschap geen alimentatie meer door de ene ouder aan de andere ouder moet worden betaald. Zelfs wanneer er sprake is van een co-ouderschap kan het zijn dat er door de ene ouder aan de andere ouder kinderalimentatie betaald moet worden.
Herberekening
Eenmaal berekend is het te betalen bedrag aan kinderalimentatie geen vaststaand feit. Er kunnen zich omstandigheden voordoen waarin het wenselijk is om een nieuwe berekening te maken, bijvoorbeeld bij een wijziging van de hoogte van het inkomen van één van de ouders, een huwelijk of geregistreerd partnerschap van één van de ouders met een nieuwe partner, de geboorte van (half)broertjes of zusjes alsmede bij een wijziging van de zorgverdeling. Bovendien wordt kinderalimentatie jaarlijks geïndexeerd.
Partneralimentatie
Na een echtscheiding of beëindiging van het geregistreerd partnerschap kan een van de partners behoefte hebben aan partneralimentatie. Bij de berekening van de partneralimentatie wordt niet alleen gekeken naar wat iemand na een scheiding nodig zou hebben (de behoefte van de alimentatiegerechtigde), maar ook naar de draagkracht van de alimentatieplichtige. De regels voor de berekening en duur van de partneralimentatie zijn complex.
Momenteel bedraagt de maximale termijn voor het betalen van partneralimentatie 12 jaar. Deze termijn geldt voor een huwelijk met kinderen. Ook geldt deze termijn van 12 jaar bij een huwelijk zonder kinderen als het huwelijk langer dan 5 jaar heeft geduurd. Ex-echtgenoten kunnen hier samen andere afspraken over maken. De plicht tot het betalen van partneralimentatie verstrijkt derhalve (in ieder geval) na 12 jaar. Ook stopt de alimentatieplicht bij het overlijden van de alimentatieplichtige of als de alimentatiegerechtigde gaat trouwen, duurzaam gaat samenwonen of een geregistreerd partnerschap aangaat.
In verband met de complexe regelgeving én de invloed van uw persoonlijke situatie op de hoogte en duur van de partneralimentatie is het raadzaam om hulp in te schakelen van een familierechtadvocaat.
Heeft u hulp nodig bij de (her)berekening, vaststelling of wijziging van de kinder- en/of partneralimentatie of wenst u advies omtrent de inning, betaling en/of duur van de alimentatie? Neem gerust contact op met een van onze familierechtadvocaten.